Zondagochtend, manlief en zonen bekijken voorlopig nog de binnenkant van hun ogen. Hét moment om mij, met een kop dampende koffie, aan de keukentafel te settelen en te omgeven met kranten, magazines en vakbladen. Eén van mijn ‘just me, myself and I’ momenten.
Uiteraard is het interessant om de enorme diversiteit aan columns, achtergrondverhalen en interviews te lezen. Nog boeiender is het om de samenhang er uit te pikken. Wat hebben al die losse artikelen over het wel of niet sneuvelen van goede voornemens, de resultaten van (zelf)verandering, buzzwords en hypes met elkaar te maken?
Niet alleen als mens maar vooral ook als manager/ondernemer krijg je er linksom of rechtsom mee te maken. Sterker nog, we hebben het nodig om bij de les te blijven! Maar alles went, uiteindelijk. Alles wat spannend of avontuurlijk lijkt in het begin, wordt gewoon. Veel technieken, aanpakken en ideeën die geïntroduceerd worden, zijn in het begin verrassend of verontrustend. Maar naarmate we er langer mee werken, verandert de verrassing in verveling en de verontrusting in aanvaarding. Zodat het weer tijd wordt voor een nieuwe impuls. Iets lekker fris en lekker anders dat ons weer opnieuw alert maakt. Dit zal nooit veranderen.
Comments are closed